kisə

is. <fars.>

1. Un, buğda, düyü və b. səpələnən, dağılan şeyləri saxlamaq və ya bir yerdən başqa yerə aparmaq üçün qab – torba. Düşərgənin qabağında gübrə dolu kağız kisələr, peyin və bir neçə neft çəlləyi vardı. M. İ.. Usta Ramazan sement və şüşə tozu ilə dolu kisələri göstərib fəhlələrə əmr verdi. M. Hüs.. // İçinə pul və s. qoymaq üçün kiçik torba, kisəcik. Pul kisəsi. Bir kisə xına. – Koroğlu qocaya bir kisə qızıl verdi. «Koroğlu». <Hacı Qara:> Oğlum ölsün ki, dəxi kisədə tənbəki yoxdur. M. F. A..

2. Cib mənasında. Nisyə girməz kisəyə. (Məsəl). Gecə gələn qonaq öz kisəsindən yeyər. (Məsəl). Sən bilirsən ki, Təbriz uşağı kef çəkəndə kisəsinin ağzını bağlamaz. M. S. O.. Millətin kisəsi boşdur, işi yaş, ey məşədi; Ala bilmir evə bir ponza lavaş, ey məşədi! M. M..

3. Yuyunarkən bədəndən çirki çıxartmaq üçün cod parçadan tikilən və ələ keçirilən torbacıq. Kisə çəkdirmək – hamamda kisəçiyə kisə ilə bədəninin çirkini çıxartdırmaq. Kisə çəkmək – kisə çəkərək bədənin çirkini çıxartmaq. Miyançızadə əvvəlcə Nuriyevin uşaqlarını çimizdirdi, sonra kamali-səliqə ilə Nuriyevə kisə çəkdi və yuyundurdu. Ə. Vəl..

4. zool. Kisəli heyvanların qarınları altında olan kisəyə oxşar boşluq (balaları bunun içində böyüyüb yetişirlər).

◊ Kisədən getmək – zərər dəymək, əldən çıxmaq. Kisəsindən getmək – itirmək, əldən çıxmaq. O, kisəmizdən getdi. – . . . kisəsinə daş atmaq – qəsdən pullarını xərclətmək, qurtarmaq. Bu pulsuz vaxtımda, Mirzənin kisəmə daş atmağına müəyyən məna verə bilmədim. M. C.. Kisəsini doldurmaq – hər vasitə ilə varlanmaq, cibini doldurmaq. . . Hər gələn kisəsini doldurmağa çalışır. H. N..